Tomasz Sikorski, Marcin Rutkiewicz
Carta Blanca 2011
A!A!A!A!
Okazuje się, że na przełomie lat 60. i 70. gdy w Nowym Jorku pierwsze tagi stawiał legendarny Taki 183, uznawany za ojca współczesnego graffiti, my nad Wisłą też już mieliśmy swoje wrzuty- na ścianach kamienic powstawały pierwsze prace Włodka Fruczka. Bo jak się okazuje sztuka ulicy w Polsce ma długą tradycję sięgającą czasów wojennych. Przekonują o tym autorzy publikacji „Graffiti w Polsce 1940-2010”, którzy za punkt wyjścia biorą najszerszą definicję słowa graffiti – w spektrum ich zainteresowań znalazły się wszystkie przejawy naściennych ekspresji malarskich – od malowanych podczas okupacji znaków Polski Walczącej i swastyki na szubienicy, przez peerelowskie murale reklamowe oraz antysystemowe działania z lat 80. twórców jak Major Frydrych, czy Krzysztof Skiba, po graffiti takie, jakie dobrze znamy – nowojorskie w duchu, wyrastające z kultury hiphopowej, które opanowało polskie ściany w latach 90. Interesują ich przede wszystkim prace „walczące” oraz artystyczne. Pokazują dokonania artystów, którzy zostawiali swoje ślady na murach i w miejskiej przestrzeni, na długo przed uzbrojonymi w spreje chłopakami w szerokich spodniach. Dużą wartością tej książki, pokazującej nieznane powszechnie oblicze ulicznej sztuki, stanowią wypowiedzi aktywnych uczestników „pregraficiarskiej” sceny artystycznej, którzy wspominają swoje uliczne epizody oraz bogata dokumentacja fotograficzna z czasów peerelu i systemowego przełomu. [Sylwia Kawalerowicz]
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz