„Homowarszawa – przewodnik historyczno-kulturalny”
A!A!A!A!
![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjD8Z-a_fJmDBe68zIIkJQ5f0y63szsDKF369_32c0HRZC2lajm1S9CCMYoYLZk1lArR5fSOR1FfEbjANHGS4nF1gfagURhLk3MnXjCBuLSu_5o3K9YhOi1dOz6NbS8OfyeX2L_p47-fbM/s400/KSIAZKA_homoprzewodnik.jpg)
Książka jest czymś znacznie poważniejszym niż zwykły turystyczny przewodnik po stołecznych miejscach gay-friendly. Autorzy szukają śladów obecności osób LGBT w Warszawie na marginesach powieści, dzienników i artykułów prasowych. Snują opowieść o tym, gdzie mieszkali znani stołeczni homoseksualiści, jak byli postrzegani przez współczesnych, gdzie bywali, jak wyglądało i jak wygląda ich codzienna egzystencja. Na przewodnik składają się cztery trasy (w tym jedna „kolejowa”) , każda obliczona na kilka godzin spokojnego marszu. Twórcy oprowadzają nas zarówno po Centrum, Pradze, jak i Ochocie. Zahaczamy o miejsca, gdzie mieszkał „pierwszy z Wielkich Pederastów” Miron Białoszewski, odwiedzamy legendarne warszawskie szalety, miejsca schadzek, kluby i kawiarnie, w których homoseksualne towarzystwo dobrze się czuje. Autorzy wykonali wielką pracę researcherską, wyszukując fragmenty artykułów, wspomnień i cytatów, wzbogacających opisy zwłaszcza tych miejsc, które zniknęły już z mapy Warszawy, a w przeszłości odegrały dużą rolę w życiu osób LGTB. Przewodnik miejscami sprawia wrażenie przekrojowej pracy naukowej, popartej materiałem dowodowym (obszerna bibliografia, indeks nazw), ale na tym chyba polega jego siła. [syka]